Aangenaam eigenzinnig is een rake typering voor het werk van Herman Kuypers (Velden, 1965). Een geheel eigen logica, onvermoede verbanden, vaak met een dosis humor, geven de minutieus uitgewerkte potloodtekeningen en aquarellen een duidelijk eigen plek in het beeldende spectrum. Tal van invalshoeken tonen, letterlijk door het perspectief én figuurlijk door het bovengenoemde, een steeds weer andere kijk op ‘gewone’ gebruiksvoorwerpen: hoofdzakelijk stoelen en een enkele keer een tafel.

,,Kuypers doet rare dingen met doodgewone stoelen”, aldus Bert Duphooren, kunstcriticus van Dagblad Tubantia. ,,Hij vult er soms hele vlakken mee, cirkels, driehoeken en ovalen, in een onnavolgbare herhaling van zittingen waar hier en daar een eigenwijze leuning uit kan steken. Een andere keer is hij tevreden met een enkelvoudig doodserieus opgezet ‘portret’, dan weer maakt hij een ‘groepsportret’ van leuningen, of hij knutselt ladenkasten aan een zetel vast, bouwt ze samen tot ruimtesondes of laat ze onder een aureool schuilen, zodat het heilige stoelen worden.”

Onvermoede of onmogelijk geachte verbanden ogen op slag volstrekt logisch door de directheid, vanzelfsprekendheid en het vakmanschap waarmee ze verbeeld worden. Dit resulteert in associatief sterke beelden met een grote archetypische kwaliteit. De zelden eenduidige titels, die het beeld in een ander perspectief plaatsen, maakt ze tot serieuze cartoons.

Herkenning en vervreemding treffen elkaar in het werk van Herman Kuypers. Gefascineerd door de wetten van het perspectief grijpt hij in in de ogenschijnlijk eenduidige betekenis van zijn directe leefomgeving. Komen de stoelen en tafels uit zijn eigen of een andere wereld?