Patrick van Kasteren (Heerlen, 1969) is kunstenaar, eerstegraads docent beeldende kunst en vormgever. Hij studeerde aan de kunstacademie Maastricht in de richting Visuele Communicatie (1994) en recent in de richting Fine Art & Design in Education (2024, cum laude).

Tekenen en schilderen vormde al op jonge leeftijd een basis voor creativiteit en is dat nog steeds. Dagelijkse observaties zet hij om in kleurrijke composities in olieverf of inkt. Onderwerpen voor zijn kunst vind hij in de directe omgeving: een tankstation bij nacht, een viaduct of een verlaten strand. In een krachtige beeldtaal zoekt hij naar een verheven werkelijkheid. Zijn landschappen zijn verlaten maar tonen sporen van menselijke activiteit.

In zijn recente werk onderzocht hij een kenmerkend onderdeel van portretkunst: de ogen. Dit resulteerde in een serie olieverfschilderijen en tekeningen waarin gezichten zijn vereenvoudigd tot rode vlakken waarin ogen je aankijken. Het roept vragen op over identiteit en menselijkheid in een schilderkunstige abstractie. Wie kijkt naar wie?